Professor Dubois-wandeling, Haelen te Limburg

Gebruikte wandelnetwerk afkortingen kn72v74 = knooppunt 72, volg 74 en wn = routepaaltje met alleen richting aanduiding. De wandeling is ± 9 kilometer lang.

• Met de rug naar bezoekerscentrum/Leudal museum linksaf vertrekken, het fietspad aan overzijde van de weg volgen.
• Iets voorbij beek (zie ook beschrijving bezienswaardigheid A ) rechts aanhouden, het onverharde pad parallel aan het fietspad volgen.
• Na ongeveer 120 meter rechtsaf.
• Rechtdoor, verbindingspad met bankje naar fietspad aan linkerkant negeren.
• Na ongeveer 170m, bij eerste pad linksaf.
• Bij T-splitsing rechtsaf, ruiterpad, vervolgens na ongeveer 60 meter linksaf, het ruiterpad ruiterroute 31 blijven volgen.
• Voorbij top lage heuvel, iets voor bocht naar rechts van het pad linksaf.
• Bij kruising met verhard fietspad rechtsaf (zie ook beschrijving bezienswaardigheid B).
• Na ongeveer 280 meter, voorbij omheind perceel aan linkerhand linksaf, smal onverhard pad met afrastering aan linkerhand, vervolgens bij driesprong rechtsaf, pad met een klein gebouwtje aan linkerhand, iets voorbij het gebouwtje rechtdoor, smal pad aan rechterhand negeren.
• Pad met flauwe bocht naar rechts verder volgen, pad richting het gebouwtje aan linkerhand negeren, het pad volgt een lage langgerekte heuvel aan linkerhand.
• Bij driesprong links aanhouden de heuvel op, direct daarna bij T-splitsing linksaf, breed bospad vervolgens na ongeveer 25 meter rechtsaf, het smalle bospad volgen tot T-splitsing bij verharde weg ter hoogte van de bosrand.
• Bij deze T-splitsing linksaf, verharde weg (Speckerweg zie ook beschrijving bezienswaardigheid C ).
• Bij kruispunt rechtsaf, wn route het fietspad richting Horn volgen.
• Bij kruising voorbij perceel grasland aan linkerhand rechtdoor, kn1v73.
• Bij kruising rechtsaf, het rechte pad volgen tot kruising, zijpad negeren.
• Bij deze kruising linksaf, het pad met verderop kn72v74 volgen kruising voorbij aan beide zijde van het pad een heuvel en in de verte een spoorlijn, zijpaden negeren.
• Bij deze kruising met kn74 rechtsaf, het licht stijgend pad loopt parallel aan het spoor, het pad dat verderop de omheining langs het spoor volgt volgen tot een pad aan rechterhand met een houten voetgangerssluis in afrastering met bordje ‘opengesteld’.
• Bij dit pad rechtsaf door de houten voetgangerssluis het omheind bosgebied inlopen.
• Iets voorbij bocht naar rechts, bij driesprong linksaf, pad aan binnenzijde van de afrastering verder volgen.
• Iets voorbij hoek in afrastering het pad met bocht naar links verder volgen, pad richting houten voetgangerssluis in afrastering aan rechterhand negeren.
• Pad met bocht naar links verder volgen, smal pad aan rechterhand negeren.
• Bij driesprong met aan linkerhand de uilentoren (zie ook beschrijving bezienswaardigheid G ) rechtsaf. Het is niet toegestaan naar of in de toren te gaan.
• Na verlaten van het landgoed via een draaihekje, bij T-splitsing linksaf, pad met bosrand aan linkerhand.
• Iets voorbij bosrand aan rechterhand rechtsaf, smal pad door bosperceel, kn96v94, na verlaten van het bosperceel via klaphek grasland inlopen richting het klaphek aan overzijde.
• Voorbij dit klaphek het pad met bocht naar rechts verder volgen, wn route, iets verder buigt het pad naar links.
• Bij verharde weg linksaf (Speckerweg zie ook beschrijving bezienswaardigheid H ), wn94.
• Na circa 70 meter rechtsaf, grindpad, verderop passeert men de (Rijdt-)beek en weer verder bij verharde weg de (Tungelroyse) beek (zie ook beschrijving bezienswaardigheid J ).
• Direct na brug over de (Tungelroyse) beek rechtsaf, smal pad met beek aan rechterhand, kn92v91, verderop buigt het pad naar links weg van de beek.
• Bij kruising met pad rechtdoor het pad door het bos volgen, de wn route wordt verlaten, verderop komt men uit bij restaurant en eetcafé De Busjop.
• Bij T-splitsing met aan linkerhand de horecagelegenheid rechtsaf, verharde weg, vervolgens voor informatiepanelen rechtsaf, onverhard pad, kn91v92, pad door het grafheuvelveld Busjop.
• Bij vijfsprong rechtdoor, de wn route wordt verlaten, het pad buigt het pad met ruime bocht naar links met verderop aan linkerhand drie bankjes, voorbij de bankjes het pad verder met bocht naar links volgen.
• Bij viersprong met aan linkerhand een informatiepaneel rechtsaf, vervolgens het pad door het bos volgen tot flauwe bocht naar rechts ter hoogte van de bosrand met aan rechterhand een landbouwperceel en aan linkerhand een WOII herdenkingsmonumentje.
• In deze bocht links aanhouden, smal bospad met enkele klimmetjes, wn route.
• Bij T-splitsing linksaf, breder bospad, kn21v20, direct daarna rechtsaf, de wn route wordt verlaten, pad met klaphek en veerooster door begrazingsgebied.
• Rechtdoor, pad aan linkerhand negeren, wn route, vervolgens na verlaten van het bos eveneens rechtdoor, pad aan rechterhand negeren.
• Na ongeveer 90m, voor grote beuk linksaf, wn route, pad door iets lager gelegen open gebied.
• Voor bos, in bocht naar links van het pad rechtsaf, het smalle licht slingerend pad met verderop een poel aan rechterhand volgen tot iets hoger gelegen T-splitsing.
• Bij deze T-splitsing linksaf, het iets hoger gelegen pad volgen tot kruising.
• Bij deze kruising rechtsaf, het pad dat verderop voor grasland naar links buigt met bosrand aan linkerhand volgen tot Y-splitsing voor een afrastering.
• Bij deze Y-splitsing rechts aanhouden, iets verder passeert men klaphek met veerooster.
• Voor monumentale boerderij Kloosterhof, bij T-splitsing linksaf, kn22v26, iets verder passeert men aan linkerhand een bakhuisje.
• Iets voorbij bosrand aan linkerhand rechtsaf, kn26v27, half verhard voetpad met iets verder een poort en iets voorbij de poort een berceau oftewel een gang door een bomentunnel.
• Voor gebouwen van klooster St. Elisabethsdal, bij T-splitsing linksaf, verharde weg, de wn route wordt verlaten.
• Iets voor uitgang rechtsaf, half verhard pad, vervolgens bij kruising met verharde weg rechtdoor, iets verder buigt het pad naar rechts.
• Bij kruising linksaf door poort, iets verder de vlonderbrug over, aan overzijde van de weg is het bezoekerscentrum, het einde van de PROF. DUBOIS WANDELING (9 km)

De locaties van de hier beschreven bezienswaardigheden A t/m K ( D en I zijn niet meer toegankelijk en niet meer vermeld in de routebeschrijving)

A. SINT ELISABETHSMOLEN
Deze in het dal van de Leubeek, ook Tungelroysebeek genoemd, gelegen molen staat hier al vanaf 1278. Toen werd deze molen verplaatst vanuit het verderop, ook aan de Roggelseweg gelegen, dal van de Zelsterbeek. Tot 1796 was deze molen in het bezit van het in de nabijheid liggende Klooster Sint Elisabethsdal. In dat jaar volgde inbeslagname door de Fransen. Nadien ging zowel de eigendom als de pacht van de molen over in diverse handen tot dat Staatsbosbeheer in 1961 eigenaar werd. Tragisch is dat molenaar Scheres, vader van 10 kinderen, op 27 februari 1942 bij loshakken van het ijs bekneld raakte tussen het waterrad en de muur van de ark en overleed. De vernieling van de molen vond uiteindelijk plaats op 15 november 1944 toen de brug over de naastgelegen beek door de Duitsers met een te zware lading werd opgeblazen en als gevolg daarvan ook de molen werd vernield.

B. BUITENCENTRUM DE SPAR
Deze niet toegankelijke verblijfsaccommodatie voor de jeugd ligt aan uw linkerzijde. Deze groepsaccommodatie is in 1947 bebouwd en biedt jaarlijks aan duizenden jongeren van jeugd- en sportverenigingen, scholen, scouting, etc. huisvesting en gelegenheid tot spelen.

C. LANGEVEN EN SPIKKERVEN
Ter plaatse van deze vennen lag tot voor kort nog de in exploitatie zijnde landbouwgrond. Nadat Staatsbosbeheer eigenaar geworden was is de oorspronkelijke terreinsituatie hersteld door het afvoeren van de humusrijke bovengrond en door afgravingen. Het resultaat hiervan zijn de zich inmiddels weer met water vullende prachtige vennen.

E. VILLA EN LANDGOED DE BEDELAAR
Op het door Dubois in 1906 gekochte landgoed “ De Bedelaar “ liet hij in 1910 een villa bouwen. Momenteel is de villa een groepshotel en conferentieoord.
Dubois transformeerde het landgoed vanaf 1906 tot zijn dood in 1940 tot een natuurpark.
Van al zijn activiteiten op dit landgoed maakte hij verbazingwekkend nauwkeurige verslagen.
Het waterpeil van het ven werd door hem met 1 meter verlaagd en het ven zelf werd voedselrijk gemaakt. Velerlei soorten bomen uit binnen – en buitenland werden hier door hem geplant.

F. VLEERMUISTOREN
In 1916 werd door Dubois deze bijzondere vleermuistoren gebouwd. Waarschijnlijk had hij in de nabijheid van het ven last van muggen. Inspiratie tot de bouw van deze toren heeft hij opgedaan bij de arts C. Campbell uit Texas in de Verenigde Staten. Deze hield zich in San Antonio intensief bezig met de biologische bestrijding van de veel slachtoffers eisende malariamug. Omdat deze vleermuizen malaria-muggen eten zouden zij de mens te hulp komen en deze muggen vernietigen. Verderop op het landgoed had Dubois de gecombineerde uilen/vleermuistoren laten bouwen en bovendien richtte hij in 1931 de torenkamer van zijn eigen woonhuis in als vleermuisverblijf.

G. UILEN EN VLEERMUISTOREN
Deze door Dubois in 1937 in steen gebouwde toren met een houten dakconstructie is 15 meter hoog. Deze is, voor zover bekend, uniek in zijn soort en speciaal voor uilen en vleermuizen gebouwd. Pal onder de dakrand bevinden zich een aantal invliegopeningen.
Speciaal om het geschikt te maken als winterverblijf voor vleermuizen is er vanaf de begane grond tot en met de bovenverdieping een schoorsteen aangebracht. Deze schoorsteen met op de begane grond een stookgat was bedoeld als verwarmingsinstallatie van de toren. Het inwendige van de toren kon ermee vorstvrij gehouden worden. Ook de binnenbetimmering van de toren is bijzonder. Tussen de betimmering en de buitengevel is een isolerende laag van verticale boomstammetjes en mos aangebracht. Zowel deze verwarming als isolatie moesten gedurende de winter zorgen voor een geschikte overwinteringsplaats , een vorstvrije ruimte met een stabiele temperatuur. Deze toren is door de jaren heen in verval geraakt door o.a. als gevolg van baldadigheid. Momenteel zijn er initiatieven genomen om acties op te starten om deze unieke toren te renoveren.

H. SPIKKERHOEVE
Deze in het dal van de Tungelroysebeek liggende hoeve, met zijn bewoners, heeft in de Tweede Wereldoorlog, vaak in combinatie met het Landgoed De Bedelaar een belangrijke rol gespeeld in het verzet tegen de Duitsers. Een zoon heeft dit, op de vlucht, met de dood moeten bekopen.

J. WATERMOLENS HEYTHUYSEN
Op deze plaats waar we zojuist de Rijdtbeek kruisten en nu op de brug over de Tungelroysebeek