Door De Muy, De Koog - Texel te Noord-Holland

Wandeling door het natuur- en duingebied De Muy. De Muy is onderdeel van het Nationaal Park Duinen van Texel en ligt tussen het plaatsje De Koog en natuurgebied De Slufter.
De Muy is een zeer fraai en afwisselend landschap. Je vindt er duinen met steile hellingen, struikgewas, bomen en voormalige weilandjes die langzaam opgaan in de natuur. In de langgerekte vlakte, in het centrale deel van het gebied, ligt een markant dennenbosje dat het Oorlogsschip wordt genoemd. Bij nevel zou dit bosje op een oorlogsschip lijken. Daarnaast zijn er in het gebied diverse duinmeertjes te vinden, zoals de Muyplas. De Muyplas is het restant van een oude zee-geul.
In de 19de eeuw werd het gebied door de toenmalige inwoners van Texel ontgonnen tot cultuurgrasland, maar vanaf 2008 wordt het landschap weer in z’n oude staat hersteld. In opdracht van Staatsbosbeheer zijn grote stukken grasland en duinbegroeiing weggehaald. Op deze manier wil men de oorspronkelijke bijzondere plantengroei in het gebied laten terugkeren. De vruchtbare humuslaag in de weilanden is afgeplagd. De sloten zijn ondieper, breder en kronkelend gemaakt, waardoor het terrein natter is geworden. Hierdoor groeien er in De Muy bijzondere planten, zoals verschillende soorten orchideeën en het zeldzame Guichelheil. Ook dieren profiteren van de ingreep, zoals bijvoorbeeld de rugstreeppad en de noordse woelmuis.
De Muy is erg vogelrijk. Er komen kieviten, blauwe reigers, aalscholvers, tureluurs en grutto’s voor. Tussen de weilandjes liggen ruigere percelen, waar blauwe kiekendieven, sprinkhaanzangers en velduilen broeden. In de struiken broeden nachtegalen, grasmussen, blauwborsten, fitissen en ransuilen. Bij de Muyplas bevindt zich de oudste lepelaarskolonie van het Waddengebied.
Om verruiging van het gebied tegen te gaan grazen er Galloway-runderen. Deze kleine zwarte runderen zonder horens lopen hier jaarrond.
Tijdens de wandeling komt men langs een zogenaamde schapen-boet. Dit is een kleine schuur die dient als opslag voor hooi en ander voer voor de schapen. Schapen zelf staan nooit in een boet, daar is de schuur te klein voor. Vrijwel alle schapen-boeten op Texel staan met de platte kant (en de toegangsdeur) naar het noordoosten, dit omdat de wind op Texel voornamelijk uit het zuidwesten waait.
Ca. 95% van de tocht is onverhard.

Let op; deze route is alleen van 1 aug. – 1 maart, buiten het broedseizoen, te belopen. Tijdens het broedseizoen is er wel een alternatief (zie routebeschrijving). Bij dit alternatief komt men over de Bertusnol, één van de hoogste duinen van Texel. De top van de Bertustnol is te bereiken via een lange steile trap. De trap wordt door de lengte en steilheid ook wel de ‘Trap naar de Hemel’ genoemd. De Bertusnol heeft zijn naam te danken aan één van de eerste vogelwachters die toezicht hield op de lepelaarskolonie in het gebied. De alternatieve route heeft een lengte van ca. 4km.